contact

Over

Mark ten Seldam

Je lichaam probeert je iets te vertellen !

Ik begon als fysiotherapeut

Toen ik in 1984 afstudeerde als fysiotherapeut had ik nooit kunnen vermoeden dat ik nog eens totaal anders zou kunnen gaan denken over het vak en mijn patiënten met lichamelijke klachten. Als ik terugblik dan had ik destijds een nogal beperkte overtuiging namelijk: “elke lichamelijke klacht heeft een lichamelijke oorzaak”. Ik kon toen nog niet geloven dat 'oud zeer' uit je verleden een grote rol kon spelen bij m.n. chronische pijn. 

Maar om te beginnen kon ik in 1984 niet eens aan de slag, want de markt voor fysiotherapie ging in 1984 'op slot'.
Er werden geen nieuwe contracten meer afgesloten tussen ziekenfondsen en fysiotherapeuten. Omdat ik geen zin had om naar het buitenland te emigreren voor werk, besloot ik aan de VU gezondheidswetenschappen te gaan studeren.

 Het was mega interessant, maar ik zag het niet zitten om aan het einde van de studie als beleidsmedewerker te eindigen. Na een jaar brak ik de studie af om als fysiotherapeut vertegenwoordiger te werken. Daardoor kwam ik met veel collega's in contact en lukte het mij om een 'quota' fysiotherapie uren te kopen, waardoor ik uiteindelijk twee jaar later alsnog aan de slag kon als fysiotherapeut.

Ik werkte in 1987 met een collega die mij inspireerde om een cursus manuele lymfedrainage te gaan volgen in Oostenrijk. Dat was mijn eerste post-HBO cursus en sindsdien ben ik niet meer gestopt met het volgen van cursussen.
Elke keer dacht ik: 'na deze cursus is het genoeg', en dan kwam ik weer in aanraking met iets nieuws dat mij interesseerde.
Zo hoorde ik tijdens de Lymfedrainage over Osteopathie en besloot ik om deze opleiding te gaan doen. 

a pond filled with lots of green plants

Daarna specialiseerde ik mij tot psychosomatisch therapeut

Al tijdens de opleiding Osteopathie bij ATSA France ging ik ook Cranio-Sacraal therapie volgen bij Upledger.
Het deed mij persoonlijk erg goed, ik werd losser in mijn lichaam en en ik raakte ervan overtuigd dat het verleden nog steeds effect heeft in je lichaam.
 
Bijvoorbeeld dat inwendige organen, naast hun fysieke functie, toch ook een rol spelen in de verwerking van gedachten, emoties en opgeslagen spanning in het lichaam. Denk aan spreekwoorden zoals ‘wat heb je op je lever’, ‘dat ligt mij zwaar op de maag’, 'welke last ligt er op je schouders' of ‘daar heb ik schijt aan’.

Maar hoewel ik mij als een vis in het water voelde in de begeleiding van cliënten, miste ik wat theorie in de opleiding. Ik volgde daarom opleidingen over hypnotherapie,  psycho-dynamisch lichaamswerk, Regressietherapie, Reichiaans lichaamswerk, kortom allemaal leuke alternatieve opleidingen. Ik vond het een mirakel als pijnlijke plekken van het ene op het andere moment konden verdwijnen als iemand met hulp van imaginatie een inzicht kreeg.  

Er bleken meer collega's die zo'n weg afgelegd hadden. Maar iedereen had weer andere cursussen gevolgd. Daarom organiseerden deze collega's zich en stelde een curriculum op. Zo ontstond de groep psycho-somatisch werkende fysiotherapeuten en de opleiding voor psycho-somatische fysiotherapie.

 In de psychosomatiek staat de relatie tussen lichaam en geest centraal. We gebruiken de waarde van Mindfulness, ademhaling, imaginatie en het effect van negatieve gedachten en het verdringen van onwenselijke emoties op je gezondheid. Helaas stonden we als groep in 2002 redelijk alleen in onze visie binnen de Fysiotherapie.

aerial photography of green mountain

Zijnsgeoriënteerd begeleider was de
volgende stap

in 2002 las ik het boek 'de niet herkende boedha' van Hans Knibbe. Hans is klinisch psycholoog en de stichter van de school voor Zijnsoriëntatie. Hij geeft ruimte aan Spiritualiteit binnen Westerse psychologische kaders. Ik was na het lezen van het boek zo enthousiast dat ik mij direct heb ingeschreven voor de 6-jarige opleiding.

Spiritualiteit draait voor mij om het ervaren van Zijn. Dat is een soort staat voordat je in beslag genomen wordt door processen van denken en doen. Ik ervaarde mijzelf als ruim, heel en oordeel loos. Na de zes jaar opleiding  heb ik ook nog zes jaar bij Hans zijn inspiratiekring gezeten. 

Tenslotte specialiseerde ik mij tot wat ik eigenlijk al deed: traumacoach

Ondertussen volgde ik Trauma opleidingen bij Franklyn Sills, de Helende stem bij Loucas van den Berg, dansante Fysiotherapie bij Peter van Burken, de Grinberg Methode bij Avi Grinberg en als klap op de vuurpijl nu de Breakthrough Academie bij Els van Laecken.

Ik leerde van Avi Grinberg dat praattherapie voor sommige mensen niet zo effectief is, en dat het ook helemaal niet nodig hoeft te zijn om te zoeken naar een oorzaak voor je huidige klacht. Je kunt leren opmerken hoe je onbewust je klacht produceert. Als je die spanning die je klacht beïnvloed bewust kunt produceren, dan kun je het ook bewust leren loslaten!

Els van Laecke combineert traumawerk met systemisch werk. Wat ik van haar leer is dat ik nu zie hoe ik verstrikt zat in familiepatronen van de generaties voor mij. Deze verstrikkingen kunnen snel worden opgehelderd en opgelost. 

Net zoals in 1984 neem ik vandaag in 2025 het lichaam nog steeds als ‘startpunt’ in een behandeling, maar nu in een holistische visie die verder reikt dan de biomedische benadering. Ik noem het lichaamsgericht leren. Want ik zie de mensen die hier komen niet als patiënt maar meer als student. Natuurlijk masseer ik nog spieren los, mobiliseer ik gewrichten en geeft ik soms oefenschema’s.

Maar de essentie is dat je leert zien dat er helemaal niks verandert hoeft te worden om jezelf te kunnen zijn. De grootste angst is over het algemeen die, om door andere mensen te worden afgewezen. En er zijn ruim voldoende redenen aanwezig om andere mensen af te wijzen en te veroordelen.

Deze angst veroorzaakt bij mijzelf en de mensen die ik ken, een kramp met lichamelijk, geestelijke en zelfs spirituele effecten. Ik vind het heel bijzonder als iemand mij daarin deelgenoot maakt en zich open durft te stellen. Het werkt helend, naar zowel de kant van de student als naar de kant van de leraar. 

Ik ben nu 68 jaar en ik leer nog elke dag van de mensen om mij heen: mijn studenten, kleinkinderen en kinderen. Als het met mij niet helemaal lekker gaat, dan weet ik dat ik ergens niet helemaal ‘mijzelf’ ben.

Dan gebruik ik alle technieken en inzichten die ik aan mijn studenten leer ook zelf. En dan denk ik nog wel eens "best logisch eigenlijk" en dan ben ik steeds vaker blij met mijzelf. Hoewel ik over een jaar met pensioen zou kunnen, denk ik nog niet aan stoppen. Ik vind mijn werk nog veel te leuk en te kostbaar.

Ik wil dat gratis Ebook met zes tips om chronische pijn te verminderen